प्रेम खड्का जीका केस्राहरु
"धोका"
बिर्सेको थिए कथा कहानी
बल्ल चढेको थियो जवानी
अतितलाई मेटायो किन
आफु माथी राखेर खरानी
लेख्दै छू तिम्रो मेरो कहानी
भन्न नपाई मर्छू कि पानी ।
*** ***
"दु:खी"
आखिर तिनै मान्छे जोगी
उनै मान्छे जो भयो रोगी
लेखान्तको नियम होला
देश निखारी भए भोगी
उहि मानव हुँदा जोगी
पेट पाल्न हिड्दैछ ढोगी।
*** ***
"विगत"
याद आयो झन
जे भने नी भन
कहिले टाढियो
डुल्छ मेरो मन
मुटू दूख्छ झन
सधै एक्लो पन।
*** ***
"विकास"
आग्रह मेरो देउ काम
काम जस्तै देउ दाम
ए देश हाँक्ने नेता हो
भोकालाई देउ माम
जनतालाई देउ काम
विकासको देउ घाम ।
(प्रयुक्त केस्राको तेश्रो हरफमा बाहेक अन्य हरफहरुमा "देउ" शब्दको बारम्बार प्रयोग गरिएकोले यो "आवृत्ती केस्रा" हो।)
*** ***
"पापिनी"
जोवान दिन्छु भनि ढाँट्यो
हाम्रो प्रेम पत्र नै साट्यो
बिहानीको मिर्मिरेसगै
आज अर्कैसंग जान आट्यो
पापिनीले आखिर ढाँट्यो
मलाई पालुवा मै छाँट्यो।
*** ***
"प्यार"
बजार घुम्ने थियो रहर
कदापि लागिन तिम्रो भर
भूकम्प आउछ हाम्रै ठाँउ
जमिन गर्छ कि थरथर
तिम्रो जस्तै मेरो छ रहर
चाडै आउ अब तिम्रो घर।
*** ***
"देश"
अशान्तिले देश रुवायो
गरिबका खुन चुवायो
संविधान बनेसी झन
विकृतीले देश डुवायो
मातृभूमि आज रुवायो
गंगा जल धारा छुवायो।
*** ***
"अशान्ति"
देशमा शान्ति हरायो
युद्दले मन चरायो
मानव सबै दानव
हत्या र हिंसा गरायो
भाइचारा नी हरायो
अशान्ति मन परायो।
-पुर्कोट मलागिरी-२,खोप्चा,
गुल्मी,लुम्बिनी ।
No comments:
Post a Comment