सन्दिप संग्रौला 'दिलदु:खी'

    सन्दीप संग्रौला "दिलदु:खी"जीका केस्राहरु

    "अनाथ"

त्यो बाटोमा कोही रुँदैछ
बेला बेला मुर्छा हुँदैछ

भोको नाङ्गो हेर विचरा !
जुठो पुरो खाना छुँदैछ

छ कारण र त रुँदैछ
आँसु बनी दु:ख चुँदैछ।
****   ***    ****
      "टुकी"

अँध्यारोलाई चिर्दैछ टुकी
झुपडीको बन्दै ढुकढुकी

सलेदो र तेलको साथमा
उ स्वयं चाहिँ छाँयामा लुकी

जलाउदै आफैलाई टुकी
बढ्यो अघि बाटोमा नचुकी।
****  ***   ****
      "बाध्यता"

मैले घर छोड्नाको कुरो
चुलिएर ऋणको चुचुरो

परिवार साथैमा बस्ने
यो दु:खीको छैन पुर्पुरो

सँगै हुने प्यारीको कुरो
बाध्यताले बन्यो अधुरो।
***    ****   ***
      "परीवर्तन"

शहर पसेकी गाउकी ठुली
जिन्दगीको फेरि छे काचुली

हेर अचम्म कस्तो जमाना
टाउकोमा चस्मा नाइटो फुली

किन यसरी फेरीयौ ठुली
आफ्नो संस्कृति सभ्यता भुली।
****    ****  ***
      "माया"

हजारौं मरे लाखौं घाइते
धेरैले हारे थोरैले जीते

मायामा यस्तो शक्ति हुन्छ नी !
लैला मज्नुका कति रमीते

मायाको बाण लाग्दा घाइते
बन्यो सन्दीपे गीते कवीते।
- तेह्रथुम,हाल- मलेसिया ।